"Nadat mijn moeder was overleden aan kanker, verliep het best stroef tussen mij en mijn vader. Ze was mijn basis, ze was er altijd met thee en koekjes en binnen 9 maanden overleed ze!", vertelt Gers Pardoel. "Er waren best wel wat woordenwisselingen met mijn vader, maar later besefte ik pas hoe heftig de tijd was voor hem. Ik was nog maar 17 jaar en hij moest mij en mijn broer alleen opvoeden. Daarvoor ben ik hem ontzettend dankbaar. Toen hij een hartaanval kreeg werd dat gevoel versterkt. Ik dacht: ik moet nu een nummer voor hem schrijven voordat het te laat is. Toen mijn vader het nummer hoorde, was hij tot tranen toe geroerd."
